In de zon zat een libelle te rusten. Tijd voor een macrofoto. Na een aantal shots en dan even het juiste deel uitknippen op de foto is het dan gelukt om de kop erop te krijgen. Het blijft een monstertje.
De wereld van waterjuffers is een ingewikkelde. Maar dit zou een lantaarntje moeten zijn. Deze is waargenomen in de nieuwe vlinderidylle van Houten op een voor het insect te winderige middag.
Deze duif uit Nijverdal (ik heb zijn ring uitgelezen) zat al de hele dag in de tuin. Kennelijk was hij of zij aan het uitrusten en zal de duif binnenkort naar huis terugvliegen. Wanneer ik later de tuin inloop, zit deze duif er ineens. Het is gewoon een vriendelijke vogel die rust zoekt. Aan het begin van de avond is het een van de katten gelukt een veer uit de duif te slaan. Toen ik naar de kat toeliep, was deze heel trots, want zij zat te knipogen naar mij. Klik op de foto en download het origineel bij Pixabay.
Update: na twee dagen is het gelukt de duif te vangen. De eigenaar heeft de duif opgehaald. Het dier was drie maanden oud. Op zondag losgelaten in Hoenderloo en niet naar huis gevlogen, maar naar het zuidwesten. Kennelijk is de groep duiven waar hij of zij deel van uitmaakte geschrokken van een roofvogel.
De Atalanta is de meest voorkomende vlinder van dit moment. Deze trekvlinder verdwijnt in het najaar weer naar het Zuiden. Hier in Nederland heeft hij dankzij de brandnetel zich kunnen voortplanten. Sommige gemeenten zaaien daarom brandnetels.
Deze Atalanta zat rustig in de zon, nadat de huiskat hem eerst had opgejaagd. In de zon zat hij wat te klapperen met zijn vleugels, zodat hij kon opwarmen. Vlinder hebben zonlicht nodig om te kunnen fladderen.
Gespot in Amsterdam-West. Jong geleerd, oud gedaan.
Het binnenwerk van een passiebloem. Maar dan van dichtbij. De bloem bloeit een aantal dagen en dan is het gebeurd. Een stukje verderop bloeit dan weer de volgende. Prachtige bloem.
Het is augustus en dus weer libelletijd. Dit goedlachs monster heb ik weer eens van dichtbij mogen inzoomen. Het beestje bleef lang zitten en als hij weg vloog, kwam hij gewoon weer terug. Zeker 10 minuten mocht ik hem van dichtbij fotograferen, totdat ik het zat was. Af en toe bewoog het kopje als de camera een ander standpunt in nam. De libelle zat op de schutting en op een jong eikenboompje
Toevalstreffer. Logeerkat (kitten van 3 a 4 maanden) springt tegen het raam op in zijn enthousiasme de huiskat te verrassen. Hij kijkt al omlaag waar hij terecht gaat komen, maar de foto met de Smartphone was al gemaakt. De huiskat is gespannen, oren plat en poot op scherp. Beide katten weten dat je niet door een raam kan lopen, maar instinctief reageren ze op elkaar.
Deze azuurwaterjuffer landde vanavond op de tuintafel in de achtertuin. Zijn leven zat erop. De juffer kon ik aanraken en hij bewoog dan langzaam. Normaal gesproken zijn ze echt wel weg als je in de buurt komt. De prachtige blauwe kleur van dit mannetje was alleen nog aan de onderkant zichtbaar. Aan de bovenkant was het verdwenen. Maar zijn ringen waren nog wel zichtbaar. Ook mistte hij een pootje. De azuurwaterjuffer heeft doorgaans een levensverwachting van 4 weken. Het hoogtepunt is in juni, dus in juli zijn de meeste sterfgevallen.
Het sterven van zo’n insect is niet wereldschokkend. Immers dood gaan is niets bijzonders. Maar het geeft wel aan wat de cyclus van het leven is. Geboren worden, alles leren, voortplanten en sterven.
Soms zijn er mensen die denken dat de mens een andere cyclus heeft. Maar ook wij bestaan alleen maar om ons soort in stand te houden. En dat is zo goed gelukt, dat we onderweg zijn naar een mensenplaag.
Deze foto maakte ik rond 18.30 uur. Om 22.00 uur was het dier nog aan het lijden. Kennelijk heeft de natuur bedacht dat sterven een langdurige kwestie moet zijn.
Deze week voer ik met collega’s en relaties door Amsterdam. De schipper kwam daarbij ook langs het Amstel Hotel. Deze foto laat zien dat het Amstel Hotel in de steigers staat. Dat moet af en toe ook wel, want een dergelijk mooi gebouw vergt onderhoud. In dit geval was de steiger van het Amstel Hotel verborgen achter een schilderij van het Amstel Hotel. Perfect gedaan. Het schijnt aan de andere kant van het gebouw ook zo te zijn opgelost.
Het Amstel Hotel kan dit financieren. Volgens Amsterdammers is dit het duurste hotel van de stad. Ik heb even een virtuele boeking uitgevoerd en de website van het Amstel Hotel meldt dat ik echt een “low price” krijg. De goedkoopste kamer waar ik over een maand terecht kan is ruim 500 euro per nacht. De Royal Suite kost ruim 3500 euro per nacht. Kijk dat zijn tenminste nog eens prijzen.
